Ow yeah’s en Oh no! #1

Ik heb het idee opgevat, geheel geïnspireerd door Talitha en Anneke, om wekelijks een overzichtje te posten. Om me niet teveel te laten meeslepen door de negatieve zaken en om gewoon het goede te blijven zien in de kleine dingen, heb ik het ambitieuze plan om wekelijks 3 hoogtepunten en 1 dieptepunt/ergernis (keeping it real!) te delen. Mezelf een uitdaging opleggen, ik doe dat graag. Ze volhouden… We will see 😉

At the moment

Man, hier is net een wervelwind gepasseerd de afgelopen twee maanden.
Ik had mijn beste vriendin niet meer live gezien sinds november. Het duurde door de drukke agenda’s ongeveer twee maanden voor we alle meters een gelukkig nieuwjaar konden wensen. En ondertussen vierden we nog een verjaardag. Maar we deden nog veel meer.

Hoe sport een Superwoman?

Ik ben altijd wel sportief geweest. Ik heb alleen een probleem met kiezen. Nu ja, ik ben vooral van mening dat je je niet noodzakelijk hoeft vast te pinnen op één sport. Ik hou van verschillende sporten met elk een andere intensiteit, die telkens andere spieren aanspreken. En om de zoveel tijd verander ik eens, maar er zijn wel een aantal zaken die terugkomen. Ik kan ook niet zomaar elke sport doen, vanwege mijn gewrichten. Zo is lopen een no-go. Maar ook volleybal werd mij vroeger altijd afgeraden (veel verdriet over gehad), net als basket.

Welke sporten ik dan wel doe? Awel, deze:

Dansen

Ik begon als jong meisje met ballet. Ik heb dat een aantal jaar gedaan, tot ik last begon te krijgen van mijn gewrichten. Op pointes dansen en overstrekken, het was niet bepaald gezond voor mijn jonge, ontwikkelende lichaam.
Toch liet de dansmicrobe me niet los en op mijn 15de ben ik opnieuw begonnen. Ik heb de afgelopen 16 jaar verschillende danssoorten geleerd: funk, hiphop, hedendaags, lindy hop en jazz. Met hier en daar wat workshops van andere dansstijlen. Ik stond ook een kleine 20 keer (of meer, ik hield het niet echt bij) op een podium, bij het jaarlijkse grote optreden, maar ook bij kleinere optredens op de Oudenaardse Bierfeesten, op de zeedijk of zelfs in de gebouwen van de enige echte Willy Naessens. Ik ben niet ’s werelds meest assertieve persoon, maar op een podium bloei ik open. Ik leef me in in de muziek, de dans en het verhaal. Sinds mijn operatie ligt het dansen stil. Ik heb nog een kleinere cursus van 5 weken gedaan. Jazz op het tamelijk hoge niveau dat ik gewend was. Dat was niet het beste idee… Ik kon niet zo goed mee als ik wou en mijn frustratie groeide. Met spijt in het hart heb ik mijn dansschoenen voorlopig aan de haak gehangen. Het uur van de les was niet ideaal en het was er even teveel aan. De combinatie met de andere sporten, een hoofd- en bijberoep en een gezin was niet vol te houden. Maar ooit neem ik het terug op. Elke keer als ik erover denk (of schrijf) wil ik niets liever dan terug naar die danszaal gaan.

Fietsen

Mijn papa is fervent fietser. Al zijn hele leven. We hebben nog foto’s en krantenartikels van in zijne jongen tijd, toen hij nog amateur koersen reed en zelfs een paar keer het podium haalde. Hij droomde er (niet zo) stiekem van dat één van zijn dochters zijn passie zou overnemen. Hij had helaas een danseres en een kunstenares… Maar in mijn puberteit sprak die mountainbike mij toch aan. Ik deed enkele tochten mee en reed er zelfs leeftijdsgenoten van mijn papa af. Veel verder dan dat kwam het niet. Tijdens en na mijn studietijd ging ik sporadisch eens mee op de koersfiets of reed ik de stress eraf op de rollen.
In 2018 veranderde alles. Na mijn operatie was fietsen één van de eerste sporten die ik terug kon (een kwartiertje op de rollen, stel je er niet teveel bij voor). En de microbe kreeg mij zowaar te pakken. Ik ging deze zomer wat vaker mee met mijn papa en ondertussen rijden we wekelijks samen een toertje. We waren vandaag zelfs samen onze eerste fietsreis aan het plannen. Ik wilde de Mount Ventoux doen, hij is die beu (jep, al teveel naar boven gereden langs elke mogelijk kant). Dus hij stelde Alpe d’Huez voor. Of nog iets anders. Kwestie is dat die fietsreis er dit jaar nog van komt en dat ik dus nog voor de zomer mijn eerste échte bergbeklimming ga doen. Dat betekent ook dat ik dus iets intensiever ga moeten beginnen trainen. Ik hou je op de hoogte!

Yoga

Ik weet niet meer precies hoe ik met yoga begonnen ben, maar het was enkele maanden na de geboorte van Sep. Ik danste nog wekelijks de babykilo’s eraf, maar ik had nood aan extra spierversteviging én mentale rust (het besef dat het ouderschap niet simpel is, was beginnen door te sijpelen).
Ik vond Adriene op Youtube en volgde haar 30-day challenge. Ik hield (hou) van haar manier van lesgeven en ook mijn waardering voor yoga groeide. Het was toch niet dat zweverige gedoe waar ik voor vreesde. Toen er een tweede kind kwam, vielen de yogamomentjes weg. Want ja, een tweede kind, dat is dus nog moeilijker dan één he, stel u voor! En iets dat je thuis kan doen en niet veel tijd of engagement vraagt, dat valt als eerste weg als het drukker wordt.
Deze zomer vertelde een vriendin dat ze ook graag yogalessen zou volgen. Zij woont op 5 km van mij, dus we besloten om samen lessen te nemen. Voor de gezelligheid én om het nu wel vol te houden. En dat lukt behoorlijk. We hebben zelfs al onze mama’s even enthousiast gekregen 🙂

Zwemmen

Aaah, zwemmen. Ik doe het graag, maar het is toch altijd zo een gedoe hé! Ik ben wel een waterratje en ook op reis is een zwembad een must. Als wij ooit steenrijk worden, dan wil ik een zwembad om elke ochtend enkele baantjes te trekken. Want ik heb er zoveel deugd van. Ik heb deze sport lange tijd niet meer gedaan, tot het op aanraden van de kinesist deel werd van mijn revalidatie. Nu probeer ik elke week te gaan zwemmen. Al moet ik wel toegeven dat dat te vaak naar mijn goesting niet lukt. Zoals gezegd: het is een heel gedoe en het neemt veel tijd in (met de huidige stand van zaken in mijn bijberoep krijg ik het er soms moeilijk bij). Extra moeilijkheid: ik wil enkel op rustige momenten gaan – ik ben zo een aso die een hele baan voor zich alleen wil.

Ben jij ook sportief ingesteld? Welke sporten doe jij? Hou jij het bij één favoriet of wissel je ook graag af?