Ik heb het gecheckt: mijn vorige bericht op dit stukje internet dateert van 4 juli. Een kleine maand geleden dus. Ook op sociale media ben ik wat minder actief dan anders (passief scrollen daarentegen…).
Neen, ik heb er geen zot mooie rondreis door Scandinavië op zitten. Iets waar ik wel van droomde enkele maanden geleden, maar dat door omstandigheden niet gepland werd, en wat nu half Instagram lijkt te doen (mijn idee gestolen, ja!).
Neen, ik heb het de afgelopen weken niet crazy druk gehad met mijn werk. Allez, de eerste weken van juli wel, maar sinds vorige week ben ik in verlof. #outofoffice enal!
Wat ik dan wel gedaan heb, behalve onder een steen geleefd?
- Ik ben – samen met mijn wederhelft, welteverstaan – een versnelling hoger gegaan in onze huizenjacht. We hebben vooral heel lang getwijfeld tussen kopen en bouwen. Stel je de romantiek voor van een oud huis met veel grond en zicht op velden kopen en opknappen. Maar wat als je iets nieuws kan zetten, helemaal naar je eigen goesting, zonder verbouwfrustraties? Na enkele oudere huizen gezien te hebben, zakte de moed ons al snel in de schoenen wat het verbouwen betreft. Ik begrijp dat veel mensen dat avontuur wél aangaan en een huis “met karakter” een tweede leven geven, maar wij zien dat toch niet echt zitten. We neigen daarom nu meer naar dat bouwen en hebben zelfs al een project op het oog. De tuin is groot genoeg, maar grenst niet aan weides of een bos. Maar wel ideaal gelegen t.o.v. de school, winkels en de brouwerij (niet onbelangrijk!). Maar ja, we blijven eeuwige twijfelaars, dus bijlange nog geen doorgehakte knopen hier. Gelukkig gaat het op de immo-markt hier in de rustige West-Vlaanders niet zo snel als in pakweg Gent of zo!
- Heel wat spannende projectjes die op de agenda staan voor na mijn verlof. Hartkloppingen van contentement én een beetje stress als ik mijn to-dolijst bekijk. Toen ik in maart de (misschien ietwat onbezonnen) sprong waagde als fulltime zelfstandige copywriter, ging ik ervan uit dat ik me zou moeten “verkopen”. Dat ik het lastig zou hebben om klanten te vinden. En oké, ze lopen mijn deur nog niet plat met opdrachten, maar het verloopt allemaal veel vlotter dan gedacht. En daar ben ik alleen maar enorm dankbaar voor! Zo heb ik met DPG Media (vroegere Medialaan, weetwel, van VTM, QMusic en De Morgen en HLN en al 😉 #glamlife) toch al één grote klant te pakken. Daarnaast koester ik ook mijn “kleinere” klanten die er al van bij het begin bij waren en die mij blijven steunen en mijn meest enthousiaste ambassadeurs zijn. Het zijn zij die de nieuwe contacten aanbrengen voor wie ik er na mijn verlof vollen bak in vlieg. En: ik heb mijn eerste boek te pakken! Redigeren van kortere teksten heb ik al veel gedaan. Maar nu een echt non-fictie boek! Alsof me dat op de één of andere manier een “volwaardige” copywriter/schrijfster maakt of zo. SPANNEND, dat ik het u zeg!
- Koen heeft geen verlof, wat maakt dat ik alleen insta voor het entertainen en in leven houden van die twee kastaars van ons. Mét de nodige stressmomentjes, woede-uitbarstingen en huilpartijen. En de kindjes hebben soms ook eens een moeilijk momentje (haha, die had ge ni zien aankomen hé! Humoristisch vrouwke, ikke). Anyway, de enige dag dat we als gezin iets kunnen doen, is de zondag. En letterlijk élke zondag van deze vakantie (eigenlijk tot oktober ongeveer) is volgeboekt. Ofwel met family-time met ons viertjes, ofwel met een hoopje vrienden of familie erbij. De Gentse Feesten voor kinders bijvoorbeeld (Gentopia heet dat blijkbaar) op de net-niet-warmste dag van het jaar. Zwemmen en trampolinespringen bij oma en opa en barbecueën bij de andere oma en opa. En uiteraard de (door Sep) langverwachte uitstap naar de Zonnegloed. Van die heerlijke simpele dingen die simpele mensen doen tijdens de zomervakantie. Alleen was ik van plan om vaak mensen uit te nodigen voor een gezellige avond rond onze vuurschaal en is het daar gewoonweg nog niet van gekomen. En ik had daar nochtans zoveel zin in! Maar ik heb nog een maand hé! Dus wie wil afkomen, ge weet me te vinden 😉
- Trouwens, over die gasten van ons. De oudste overwon eindelijk zijn angst en deed enorm snel waarvan ik zeker was dat hij het al zou kunnen: fietsen zonder steunwieltjes. Hij kan bijna niet trotser zijn op zichzelf. Oké, we hebben het nog maar 2 keer geprobeerd en hij zal nog geen 5 km rijden, maar ik mocht hem al loslaten en al. Zalig toch! En ook de jongste deed zeer vlotjes waar we op hoopten dat hij zou kunnen voor hij naar school ging: zijn behoefte doen op het potje. Van 0 interesse naar zeggen “pipi doen!” en naar het potje lopen en zelfs al 2 droge nachten in minder dan een week. Result! #voorbeeldkinders
- In tegenstelling tot de helft van Vlaanderen gaan wij geen 3 weken op reis naar de meest idyllische plekjes van Europa en (ver!) daarbuiten. Maar we hebben wel plannen om nog een mini-tripje te maken met ons gezinnetje. We hebben het idee om met de mobilhome door Scandinavië te trekken wel even in de koelkast moeten stoppen, maar het kamperen en de natuur willen we er deze vakantie toch nog bij gepropt krijgen. We hebben er allemaal serieus veel nood aan! Dus we hebben ons enige nog vrije weekend aangestipt om met een mobilhome richting Noord-Frankrijk te trekken. Het allerlaatste weekend van de vakantie, wanneer ik eigenlijk zou moeten stressen over het feit dat Sep naar de 3e kleuterklas gaat en Warre voor het eerst naar school gaat! Ah well, we’ll survive. Wie trouwens nog mooie plekjes kent in Noord-Frankrijk om te overnachten met een camper, alle tips zijn welkom! Hetzelfde geldt voor uitstapjes, natuur etc.! Bij deze alvast merci 😉
- En ondertussen ben ik ook nog begonnen met de Grote Kuis. Het klusje dat bovenaan mijn lijst stond om mij tijdens mijne congé mee bezig te houden. Want ja, ik ben toch gewoon thuis. De kleerkasten moesten er als eerste aan geloven, die van mijn wederhelft en mezelf dan toch. Gevolg: 3 volle vuilniszakken voor de kringwinkel en nog enkele stukken die we verkopen (binnenkort op Facebook, Instagram en 2dehands, ik moet alleen nog mooie foto’s maken). Wie denkt dat ik voor een minimalistische kleerkast ga: nope, we zijn gewoon de dag erna gaan shoppen. Al zijn die 3 volle zakken nog niet integraal vervangen, er is nog ruimte over 😉 Next up, de kleerkasten van de kinders en de vele dozen met kleertjes die ik heb staan. Ook daarvan zullen enkele mooie items verkocht worden. Stay tuned 😉 Daarna volgt de garage. Als zelfs Koen erover zaagt dat die toch écht te rommelig is, dan is ze écht te rommelig. De keuken doe ik om de 6 maanden ongeveer eens, dus die kan nog wel even mee. Ik ben wel flink op dat vlak. En ook mijn bureau is nog redelijk goed te doen. Dat is de “propere” helft van de garage 😉
Voilà, ge kunt dus niet zeggen dat ik stilgezeten heb. In tegenstelling tot wat je zou verwachten van een blogger, heb ik niet alles vastgelegd met tekst en beeld. Gewoon omdat ik er niet altijd aan dacht. Ik ben tegenwoordig kei-goed in het in the moment leven en in het laten liggen van mijn gsm. Maar goed, als je over één van de onderwerpen die je hier of in mijn Instagram Stories zag passeren wat meer wil lezen, laat maar weten, dan schrijf ik er wel eens iets over. Zo heb ik meteen inspiratie voor een nieuwe blogpost 😉
Failing To Be Superwoman 